حمایت ایران از رژیم اسد
تهران در انتقام خود تعلل نکرده است ؛ جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به پیشروی های تکفیری های داعش در قسمت های شمالی سوریه مسئولیت حمایت های نظامی خود را به رژیم اسد،متحد اصلی خود در خاورمیانه، بر عهده گرفته اند.
طبق یک منبع امنیتی وابسته به حکومت سوریه، هزاران سرباز که بخشی از انها ایرانی ها و بخشی دیگر سربازان شیعه مزدور عراقی هستند در این اواخر وارد سوریه شده اند.این عضو وابسته به دستگا امنیتی سوریه در مصاحبه اش با خبرگذازی لومنود تایید کرد که چنین هدفی با امدن ده هزار مرد برای حمایت از ارتش و شبه نظامیان طرفدار حکومت سوریه تکمیل شده است.
در این دوماه اخیر تکفیری های داعش با اغاز حمایت های پدرخوانده هایشان یعنی عربستان سعودی، ترکیه و قطر نیم دوجین از مناطق شهر عدلیب را به تصرف خود در اورده و ارتش منظم سوریه را در هر بار درگیری اشفته ساخته اند.این تهاجم که با تسخیر اسان پالمیر به دست تکفیری های داعش به انجام رسید ، ضعف و خستگی ارتش سوریه را روشن ساخته و گمانه زنی های را بر فروپاشی نظام اسد پس از چها رسال مبار ه که بیش از 200 هزار کشته داشته مجددا مطرح ساخته است.
حسن روحانی وعده داده که حکومت و ملت ایران دوشادوش حکومت و ملت سوریه از همان ابتدا باقی میمانند.
بر خلاف روسیه که یکی دیگر از حامیان دمشق است و اخیرا نشانه های از دوری با سوریه دیده میشود، ایران مجددا در اغاز ابتدای هفته دلبستگی خود را به رژیم دمشق تصدیق میکند.
Téhéran envoie des troupes au secours d’Assad
La riposte de Téhéran n’a pas tardé. En réaction à la série de victoires engrangées par les rebelles syriens dans le nord du pays, la République islamique d’Iran a entrepris d’accroître son soutien militaire au régime Assad, son principal allié au Proche-Orient. Selon une source sécuritaire loyaliste, un contingent de plusieurs milliers de combattants, composé à la fois d’Iraniens et de mercenaires chiites irakiens, est récemment arrivé en Syrie. « Le but est d’arriver à 10 000 hommes pour épauler l’armée et les milices progouvernementales », a confié ce membre de l’appareil de sécurité syrien à l’AFP.
Ces deux derniers mois, à la faveur d’un regain de coordination entre leurs parrains saoudiens, turcs et qataris, les insurgés se sont emparés d’une demi-dizaine de localités dans le gouvernorat d’Idlib (nord-ouest), mettant en déroute les troupes régulières à chaque confrontation. Cette offensive, couplée à la facile prise de Palmyre par les djihadistes de l’organisation Etat islamique (EI), a mis en lumière l’épuisement de l’armée syrienne, et relancé les spéculations sur un possible effondrement du système Assad, après quatre ans de combats qui ont fait plus de 200 000 morts.
Hassan Rohani a promis que « le gouvernement et le peuple iraniens resteront au côté du gouvernement et du peuple syriens jusqu’au bout du chemin »
Contrairement à la Russie, l’autre protecteur de Damas, qui a envoyé ces derniers jours quelques signes d’éloignement, l’Iran a réaffirmé en début de semaine son attachement au régime de Damas.مترجم: سید علی سجادی
منبع: lemonde.fr
ابو عزرائیل یا رامبو مسلمان
ابو عزرائیل یا رامبو مسلمان
ابو عزرایل از شبه نظامیان شیعه که از لحاظ جسمانی به فیلم رامبو شباهت دارد، سیاه سرفه ای جدیدی در شبکه های اجتماعی است.وی برای بخش بزرگی از جمعیت عراق این امید را مجسم کرده است که داعش را به عقب نشینی وادار میکند.
ابو عزراویل یا به عبارتی بهتر پدر فرشته مرگ در عراق در حالی تبدیل به قهرمان شده است که اعضای ائتلاف بین المللی در یکشنبه دوم ماه ژوئن در پاریس گرد هم امده اند تا راهبردشان را برای نبرد علیه دولت اسلامی در عراق و سوریه یا داعش ارزیابی کنند.
این مبارز شیعه که از ده ها سال پیش مسلح بوده، ماه هاست که در عراق علیه تکفیری های داعش مبارزه میکند ، علی الخصوص وی در ماه مارس یعنی هنگام بازپس گیری تکریت از دست داعش نقش ممتازی را از خود نشان داده است.
این شبه نظامی شیعه که در ظاهر به رامبو شباهت دارد مدتهاست که به اسطوره ای در عراق تبدیل شده است؛ در خیابانها همه او را میشناسند و چهره او بر روی تیشرت های که در بازارهای بغداد به فروش میرسد دیده میشود.فیلم های او در یوتوب در بین بیشتر مردم و صد ها هزار نفر از طرفدارنش در فیسبوک دنبال میشود. مردم این جوان 37 ساله را که بازوهای برجسته ای داشته و تا دندان مسلح است میبینند که دشمنانش را بدون وقفه گلوله باران میکند.
شبه نظامیان شیعه متهم به خشونت هستند.
درحالیکه ارتش عراق در برابر پیشروی تکفیریهای داعش وجهه خود را از دست داده اند،نام این رامبو اسلامی در خط مقدم جبهه برای شرکت دادن رزمندگان شنیده میشود و التیامی است برای روحیه سربازان.
این روزها تاریخچه این مبارز درهالهای از ابهام نیست؛وی در ایران ،لبنان و توسط حزب الله تعلیم دیده،ابو عزرایل ظاهرا به ملیشه ای شباهت داردکه توسط تهران حمایت میشود و سازمان عفو بین المللی وی را متهم به جنایت های جنگی کرده است.
در اواخر ماه اکتبر،سازمان غیر دولتی یا NGO در گزارشی اشاره کرده است که شبه نظامیان شیعه در طی ماه های اخیربه ده ها نفر از غیرنظامیان سنی یورش برده و انها را کشته اند و حکومت به انها مصونیت از مجازات داده است.
سازمان عفو بین المللی تایید نموده است که ده ها جسد گمنام، دستبند و جراحات ناشی از اصابت گلوله به سر در کشور کشف شده است و این ما را به این فکر وامیدارد که این قتل ها تمرینی از پبیش طراحی شده را مد نظر دارد.
تاریخ: 02/06/2015
Moyen Orient
Abu Azrael, le milicien chiite aux allures de Rambo
Abu Azrael, un milicien chiite au physique digne d'un film de Rambo, est la nouvelle coqueluche des réseaux sociaux. Pour une grande partie de la population irakienne, il incarne l'espoir de faire reculer les jihadistes du groupe État islamique.
Alors que les membres de la coalition internationale contre le groupe État islamique (EI) en Irak et en Syrie se retrouvent, mardi 2 juin, à Paris, pour faire le point sur la stratégie de lutte contre les jihadistes, un homme, Abu Azrael, littéralement "le père de l’ange de la mort", est devenu un héros en Irak.
Ce guerrier chiite, qui a pris les armes il y a une dizaine d’années, combat depuis des mois en Irak contre les jihadistes de l’organisation de l'État islamique. Il s’est notamment distingué au mois de mars lorsque la ville de Tikrit a été reprise aux membres de l’EI.
Irak - À la rencontre d' Abu Azrael, le "Rambo d'Irak, tueur de jihadistes de l'EI"
Depuis, ce milicien aux allures de Rambo est devenu une icône dans son pays. Dans la rue, tout le monde le reconnaît et son visage s’affiche même sur les T-shirts vendus sur les marchés de Bagdad. Ses vidéos sur YouTube sont parmi les plus populaires et des centaines de milliers de fans le suivent sur Facebook. On peut y voir cet homme de 37 ans, biceps saillants, armés jusqu’aux dents, en train de mitrailler sans relâche contre ses ennemis.
Des milices chiites accusées de violences
Alors que l’armée irakienne souffre face à la progression de l’EI, ce Rambo est appelé sur le front pour participer aux combats mais aussi pour regonfler le moral des troupes. Mais la belle histoire de ce guerrier des temps modernes n’est pas sans ombre. Formé par le Hezbollah au Liban et en Iran, Abu Azrael appartient à une milice soutenue par Téhéran et qui est accusée de crimes de guerre par Amnesty International.
En octobre dernier, l’ONG avait expliqué dans un rapport que ces milices chiites ont enlevé et tué au cours des derniers mois des dizaines de civils sunnites et bénéficient d’une impunité totale du gouvernement. "Des dizaines de corps non identifiés, menottés et présentant des blessures par balles à la tête, ont été découverts à travers le pays, ce qui donne à penser que ces homicides, perpétrés dans des conditions évoquant des exécutions, relèvent d'une pratique bien établie", affirme Amnesty International
مترجم:سید علی سجادی
تنشهای ایجاد شده بین واشنگتن، بغداد و ایران پس از سقوط رمادی
دوشنبه معاون ریاست جمهوری امریکا در تماسی تلفنی با نخست وزیر عراق در پی ارام کردن تنش های ایجاد شده بین دو کشور پس از انتقادات اخیر وزیر دفاع امریکا از ارتش عراق بود. ایران هم از خود واکنش نشان داد.
دوشنبه 20 ماه می، کاخ سفید تلاش کرد که تنشهای ایجاد شده با بغداد را ارام کند.این تنشها به وسیله وزیر دفاع امریکا مبنی بر اتهام زدن به ارتش عراق به فقدان اراده در برابر جهاد گرایان داعش بود
پس از اینکه اعش در روز17 ماه می شهر کلیدی رمادی را به تصرف در اورد وزیر دفاع امریکا، اشتون کارتر، در مصاحبه یکشنبه با شبکه سی ان اظهار تاسف کرد که ارتش عراق از خود "اراده مبارزه" نشان نداده است. اما حیدرالعبادی در مصاحبه با بی بی سی سریعا واکنش نشان داده و اظهار میدارد: از گفته های او(وزیر دفاع عراق) بسار متعجب شدم، مطمئن هستن که وی اطلاعات نادرستی دریافت کرده است.
بنا به گفته کاخ سفید، جو بایدن، معاون ریاست جمهوری امریکا، در مواجهه با این مشاجره یکشنبه با حیدر العبادی تماس تلفنی برقرار کرد و به ارتش عراق ادای احترام کرده و یاد اور شد که سربازان عراقی در برابر گروههای جهادی از خود شجاعت و فداکاریهای بزگی نشان داده اند.وی همچنین مجددا حمایت های ایالات متحده در مبارزه حکومت عراق در برابر داعش را تصدیق کرد.
سقوط رمادی،مرکز استان انبار که در صد کیلومتری غربی بغداد قرار دارد ، ایراد های را بر استراتژی نه تنها حکومت عبادی بلکه همچنان بر متحدش امریکا مطرح ساخته است.
بیش از سه هزار حمله هوایی ائتلاف بین المللی با رهبری امریکا در حقیقت نتوانست مانع از ادامه تشدید "خلافتی" شود که سرزمین وسیعی از عراق تا سوریه را شامل میشود.
انتقاد شدید تهران از واشنگتن:
شدید ترین انتقادها از جانب ایران است که سردار قاسمی اعلام کرده است که امریکا هیچ کاری برای کمک به ارتش عراق در رمادی انجام نداد است.
سردار سلیمانی ، فرمانده نیروی قدس که مسئول عملیات برون مرزی ارتش برگزیده جمهوری اسلامی ایران است، در اشاره به پایگاهی که مشاوران امریکایی در صد کیلومتری رمادی حضور دارند، اعلام کرد: اقای اوباما، میدانید بین رمادی و پایگاه ال اسد چه مقدار فاصله است که هواپیماهای امریکایی در انجا فرود امده اند؟
چطور میتوانید در ان پایگاه به بهانه حفظ جان عراقی ها ساکن شوید و هیچ کاری انجام ندهید؟
این چیزی نیست جز همدستی و خیانت در توطئه.
طبق گفته های رسانه های ایرانی، سردار قاسمی که در عراق به خصوص در بازپس گیری تکریت در اواخر ماه مارس به دست شبه نظامیان و ارتش عراق فعالیت داشته، یاد اور شد که در مبارزه با داعش تنها ایران میتواند کمک کند.
پس از شکست رمادی، نخست وزیر عراق ازشبه نظامیان قدرتمند شیعه که تا عقب کشیدن ال انبار برای اجتناب از مخاصمه دادن اکثریت جمعیت سنی درخواست کمک کرده و وعده داده است که که شهر به زودی باز پس گرفته خواهد شد.
نیروهای حکومتی که توسط قبایل سنی و شبه نظامیان شیع تقویت میشونداین روزها موفق به بازپس گیری بخشی از سرزمینی که در شرق رمادی از دست رفته بود شدند. دوشنبه، نیروهای عراقی ضد حمله های خود را در حوالی رمادی ادامه میدهند و در این انتظار هستند که حمله ای گسترده رابرای فراری دادن جهادگرایان ازاین شهر انجام دهند.
Tensions entre Washington, Bagdad et Téhéran après la chute de Ramadi
Dernière modification : 26/05/2015
Le vice-président américain a téléphoné ludi au Premier ministre irakien, afin d'apaiser les tensions entre les deux pays après les récentes critiques du secrétaire à la Défense au sujet de l'armée irakienne. L'Iran a également réagi.
La Maison Blanche a tenté d'apaiser les tensions avec Bagdad, lundi 25 mai, après les critiques portées par le secrétaire à la Défense sur l'armée irakienne, accusée d'un "manque de volonté" face aux jihadistes de l'organisation de l’État islamique (EI).
Alors que l'EI s'est emparé le 17 mai de la ville clé de Ramadi, le secrétaire américain à la Défense Ashton Carter avait regretté dimanche sur CNN que l'armée irakienne n'ait "pas montré de volonté de se battre".
"Je suis surpris par ce qu'il a dit (...) Je suis sûr qu'il a reçu des informations inexactes", avait rapidement réagi le Premier ministre irakien Haïdar al-Abadi sur la BBC.
>> À lire sur France 24 : "La grande force de l'EI est de savoir se régénérer"
Face à cette polémique, le vice-président américain Joe Biden a téléphoné lundi à Haïdar al-Abadi pour rendre hommage à l'armée irakienne, reconnaissant "le courage et l'énorme sacrifice de (ses) soldats" face au groupe jihadiste, selon la Maison Blanche. Il a aussi réaffirmé "le soutien des États-Unis au combat du gouvernement irakien contre" l'EI.
La chute de Ramadi, chef-lieu de la province d'Al-Anbar situé à une centaine de kilomètres à l'ouest de Bagdad, a soulevé des questions sur la stratégie non seulement du gouvernement Abadi mais aussi de son allié américain.
Plus de 3 000 raids aériens de la coalition internationale menée par Washington n'ont en effet pas empêché l'EI de continuer à renforcer son "califat", proclamé sur un vaste territoire à cheval sur l'Irak et la Syrie.
Washington vivement critiqué par Téhéran
La critique la plus vive est venue d'Iran, où l'influent général Ghassem Souleimani a déclaré que les États-Unis n'avaient "rien fait" pour aider l'armée irakienne à Ramadi.
"M. Obama, quelle est la distance entre Ramadi et la base al-Assad où les avions américains sont basés ? Comment pouvez-vous vous installer là-bas sous prétexte de protéger les Irakiens et ne rien faire ? Ceci n'est pas autre chose que d'être complice d'un complot", a déclaré le chef de la force Qods, chargée des opérations extérieures de l'armée d'élite du régime, faisant référence à la base où sont stationnés des conseillers américains, à une centaine de kilomètres de Ramadi.
"Pour lutter" contre l'EI, "il n'y a que la République islamique", a lancé le général Souleimani, qui a été active en Irak, notamment lors de la reprise fin mars de Tikrit (nord) par l'armée et les milices irakiennes, selon des médias iraniens.
Après la débâcle de Ramadi, le Premier ministre irakien a fait appel aux puissantes milices chiites, jusque là tenues à l'écart d'Al-Anbar pour éviter de s'aliéner la population majoritairement sunnite, et promis que la ville serait reprise "bientôt".
Les forces gouvernementales, renforcées par des tribus sunnites et des miliciens chiites, sont parvenues à reprendre ces derniers jours une partie du territoire perdu à l'est de Ramadi. Lundi, les forces irakiennes poursuivaient leur contre-attaque dans les environs de Ramadi, en attendant de lancer une vaste offensive pour chasser les jihadistes la ville.
Avec AFP
Première publication : 26/05/2015
مترجم: سید علی سجادی
منبع : فرانس 24
مواجهه عربستان با تهدیدات متعدد و نبودن ایران در راس لیست
همچنان که ایران و شش قدرت برترجهانی تا ضرب العجل 30 ژوئن به سوی توافقی بر محدود کردن ظرفیت هسته ای ایران رقابت میکنند عربستان انچنان خشمگین است که انرا برای پیشبرد برنامه هسته ای خود تهدید امیز قلمداد میکند. سعودی ها همراه با دیگر دولت های عربی غیر مستقیم اشاره کرده اند که انها با هر ان چه که ظرفیت هسته ای ایران را حفظ میکند، رقابت میکنند.
ماه پیش، شاهزاده ترک الفیصل ، رئیس پیشین سازمان اطلاعات عربستان، در کفرانسی در کره جنوبی هشدار داد که "هر انچه را که ایرانیها داشته باشند ما هم خواهیم داشت."
تحت این معامله اشکار، در عوض اینکه صراحتا برنامه هسته ای ایران را خاتمه بخشند، تهران ممکن است که مجاز به استمرار پنج هزار سانتریفیوژ برای تولید سوخت هسته ای برای انرژی و اهداف پزشکی باشد.
رهبران عربستان سعودی دل نگران بازداشتن قدرت ایران چه به طور واقعی یا به طور دریافتی در سراسر خاورمیانه هستند.نگرانی عربستان سعودی بدین دلیل است که اگر تحریم های اقتصادی ایران تحت توافق هسته ای برداشته شود ایران به ده ها میلیادر دلار از درامد های نفتی وسرمایه دسترسی پیدا خواهد کرد که ان به نوبه خود باعث نفوذ ایران در عراق،سوریه ، لبنان و جاهای دیگر خواهد شد.
عادل ال جبیر، وزیر خارجه عربستان، در حضور رهبران شورای همکاری خلیج فارس که در این ماه با باراک اوباما در کمپ دیویت دیدار داشتند ، گفت: تاکید کردن بر همه این موارد بدین خاطر است که چگونه با دخالت های ایران در امور کشورهای منطقه روبه رو شویم." ما دستهای ایران را در لبنان، سوریه و عراق میبینیم. ما دست های ایران را در یمن میبینیم.ما میبینیم که ایران به پیشرفت سازمان های تروریستی کمک میکند.بنابراین چالش اساس این است که چگونه یکجا تمامی تلاشهای خود را هماهنگ سازیم.
لیکن عربستان سعودی و دیگر دولت های سنی عربی نباید به طرز برجسته ای خود را درگیر خطری کنند که از جانب ایران شیعه ایجاد میشود. این دولتها مشکلات داخلی و دل نگرانی های اقتصادی دیگری دارند که باید با ان را حل کنند. مخصوصا موضوع برجسته شدن جمعیت جوان و فقدان راه های بیان سیاسی.
کاخ نشین های سعودی با چالشی از جانب گروه های موسوم به دولت اسلامی مواجه هستند که هفته پیش با بر عهده گرفتن حمله انتحاری به کشته شدن بیست و یک نمازگزار در مسجدی شیعه در استان شرقی عربستان منجر شد. همچنین ، رژیم عربستان باید با مسئله عواقب بلندمدت کاهش درامد های نفتی که منجر به کاهش قیمت های نفتی شده، دست و پنجه نرم کند.
باراک اوباما در مصاحبه ای با نیو یورک تایمز در اوایل ماه اپریل هشدار داد که متحدان ایالات متحده امریکا مانند عربستان باید بیشتر نگران تهدیدات داخلی خود باشند؛ مانند، مردمانی که در برخی موارد بیگانه میشوند یا جوانانی که بیکار هستند یا ایدئولوژی که مخرب و نهیلیستی است و در برخی موارد وجود باوری که هیچ راه قانونی سیاسی برای بیرون ریختن بی عدالتی وجود ندارد.وی افزود: فکر میکنم بزرگترین خطری که انها را تهدید میکند از جانب تجاوز ایران نیست بلکه ناشی از نارضایتیهای از داخل خود کشورشان است.
اظهارات اوباما موجب ناراحتی بسیاری از شیخ نشین های عرب من جمله رهبران عربستان سعوی، امارات متحده عربی و بحرین شد و قصد داشتند مقامات سطح پایینی را به اجلاس سران کمپ دیوید ارسال کنند، اما اوباما در تلاش بود تا مذاکره ای را با متحدان امریکا اغاز کند، مذاکره ای که با این توجه تحت الشعاع قرار گرفت که چه کسی در اجلاس موفق شد و چه کسی نشد.
عربستان سعودی باید با موضوع" برجسته شدن جوانان" که بیش از نیمی از جمعیت29 میلون نفری کشور را که زیر 25 سال هستند رسیدگی کند. دو سوم جمعیت عربستان زیر سی سال هستند و از همه بدتر، نرخ تخمین شده بیکاری برای عربستانی های 15 تا 24 سال تقریبا سی درصد میباشد.
در حالیکه عربستان اصرار دارد که ذخایر غنی خارجیشان به انها امکان میدهد که در برابر قیمت های پایین نفتی و اشوبهای بالقوه منطقه ای مقاومت کنند این ذخایر تنها در ماه مارچ و اپریل 36 میلیارد دلار سقوط کرده است.( ذخایر عربستان سعودی در اواسط سال 2014 به اوج خود رسیده بود؛ برخی از اقتصاد دانان پیش بینی میکنند که این ذخایر ممکن است تا دو سال اینده به 200 میلیون دلار سقوط کند).هنگامیکه ملک سلمان پس از مرگ برادرش در ماه ژانویه به تخت نشست به تمامی کارمندان دولت و نظامیان حقوق تشویقی اعطا کرد. این حقوق تشویقی به احتمال زیاد از منابع خارجی به دست امده است زیرا که عربستان از پیش کسری بودجه 40 میلیارد دلاری را برای اولین بار در سال 2015 برنامه ریزی کرده بود. جنگ تحمیلی سعودی ها علیه یمن نیز به خزانه عربستان اسیب وارد کرده و هزینه جنگ بیش ا ز مدت ان خواهد بود..
لیکن یمن جدیدترین صحنه در جنگ نیابتی ایران و عربستان است. نزاع با ایران،سیاست خارجی عربستان در دو دهه اخیر را تعریف کرده و پس از بهارعربی در سال 2011 که عربستان سعی میکرد که این جریان انقلابی را در نطق بمیراند، به خود شدت گرفته است.
رهبران سعودی گرایش به این دارند که تمامی سیاستمداران و جناح های شیعه در جهان اسلام را نمایند ه ای ایران ببینند و اینکه اینها به طور واقعی یا خیالی در اصل قائل به رابطه ای با ایران در تمامی مسائل امنیتی منطقه ای هستند.
برای عربستان سعودی فشار های داخلی و خارجی در بهار عربی 2011 متقارن شد، پس از اینکه موج اعتراضات مردمی دیکتاتور های کهن را در تونس، مصر ، لیبی ونهایتا یمن از میدان به در کرد، عربستان نگران اشاعه انقلاب به قلمرو خود بود.. پس از ان مقامات سعودی به یکی از روشهای قدیمی تقویت حمایت های داخلی خود یعنی بخشش سخاوتمدانه متوسل شد.
کمی بعد از اینکه رهبران تونس و مصر ساقط شدند، ملک عبد الله 130 میلیادر دلار را برای خریدن صلح داخلی کنار گذاشت. وی سه ماه حقوق اضافی به تمامی کارمندان حکومتی که شامل بخش عظیمی از نیروی کار ملی میشود اعطا کرد و به ایجاد ماشغل دولتی زیادی روی اورد.
ملک عبدالله همچنان 70 میلیارد دلار را برای ساختن پانصد هزار واحد های مسکونی برای شهروندان سعودی کم در امد در پنج سال اینده در نظر گرفت وی دویست میلیون دلار را به سازمان های که تحت کنترل مقامات مذهبی وهابی من جمله پلیس امنیت اخلاقی اختصاص داد.
و شورای عالی مذهبی سعودی به نوبه خود فتوای را صادر کرد که در ان اعلام شده بود ، اسلام تظاهرات خیابانی را منع کرده است. خاندان پادشاهی همچنین به کارت شیعه های بازی کرده و اعلام کرد که بهار عربی در سراسر منطقه توسط ایران اجرا شده و اهل سنت را هدف گرفته است.
رژیم سعودی هنگامی بر نگرانیش افزوده شد که انقلابها به یمن که در مرز جنوبی عربستان قرار دارد و بحرین، کشوری با اکثریت شیعه اما با حکومتی سنی که در شانزده مایلی از استان شرقی عربستان سعودی که بیشتر ذخایر نفتی در انجا بوده و بخش بزرگی از جمعیت ان شیعه هستند ، سرایت کرده است.
سعودی ها ایران را متهم به حمایت از ناارامیها در بحرین کرده و در سراسر معابر نیروهای را اعزام کرده اند تا این جنبش طرفدار دموکراسی را در هم شکند.. شورای همکاری خلیج فارس که سعودی ها در ان قدرتی پیشتاز دارند گفتگوهایی را در پیشنهاد عضویت به اردن و مراکش ، دو کشورغیر خلیج فارسی ،غیرنفتی و دارای نظام سلطنتی سنی مذهب، به منظور ایجاد جبهه قوی در برابر ایران داده اند.
جدا ازرسیدگی موضوع ایران و دست و پنجه نرم کردن با نزاع روبه تنش دو همسایه خود یعنی عراق و یمن، عربستان سعودی همچنان میبایست شوک اقتصادی تقلیل قیمت های نفتی را جذب کند. در اوایل ماه ژانویه، نفت بنت کروک برای اواین بار پس از سال 2009 هر بشکه زیر پنجاه دلار سقوط کرد. بخشی از این سقوط توسط رد عربستان سعودی در کاهش سطوح عالی تولید ایجاد شد.
در اخرین اجلاس اوپک در ماه نوامبر سعودی ها مسئولیت جلوگیری کارتل های نفتی از کاهش تولید که باعث افزایش قیمت های نفتی میشد را به عد گرفتند. اما در عوض، سعودی ها تلاش کرده اند تا سهام بازار خود را حفظ کرده و نفت خام ایالات متحده را از میدان به در کنند که برای رقیب ماندن نیاز به قیمت های بالای دارد.
Saudi Arabia faces many threats, and Iran isn’t at the top of the list
By Mohamad Bazzi
May 28, 2015
Iran | islamic state | Saudi Arabia | Saudi-Iranian proxy war | Turki al-Faisal | yemen
Shi’ites chant slogans during a rally following Friday’s suicide attack at a Shi’ite mosque, at Qatif, in east Saudi Arabia May 23, 2015. REUTERS/Stringer
As Iran and major world powers race toward a June 30 deadline to reach a final agreement on limiting Tehran’s nuclear capability, Saudi Arabia is so furious that it is threatening to develop its own nuclear program. The Saudis are hinting that, along with other Arab states, they would match whatever nuclear enrichment capability Iran is allowed to preserve.
“Whatever the Iranians have, we will have, too,” Prince Turki al-Faisal, the former Saudi intelligence chief, warned at a conference in South Korea last month. Under the emerging deal, instead of ending Iran’s nuclear program outright, Tehran might be allowed to keep up to 5,000 centrifuges to produce nuclear fuel for energy and medical purposes.
Saudi Arabia’s leaders are fixated on containing Iranian power throughout the Middle East, whether real or perceived. The Saudis worry that, once economic sanctions are lifted under a nuclear deal, Iran would gain access to tens of billions of dollars in frozen funds and new oil revenue, which Tehran could use to expand its influence in Iraq, Syria, Lebanon and elsewhere.
“Underlying all of this is how do we confront Iran’s interference in the affairs of the countries of the region,” the Saudi foreign minister, Adel al-Jubeir, said before leaders of the Gulf Cooperation Council met with President Barack Obama at Camp David this month. “We see Iran’s hand in Lebanon, in Syria, in Iraq. We see Iran’s hand in Yemen. We see Iran facilitating terrorist organizations, so the challenge is how do we collectively coordinate our efforts.”
But Saudi Arabia and the other Sunni Arab states should not be so singularly obsessed with the danger posed by Shi’ite-led Iran. These states have other internal problems and economic worries to deal with, especially bulging youth populations and the lack of avenues for political expression. The House of Saud is facing a challenge from the militant group Islamic State, which carried out a suicide bombing last week that killed at least 21 worshippers at a Shi’ite mosque in the kingdom’s Eastern Province. The Saudi regime must also cope with the long-term consequences of declining revenue due to lower oil prices.
In an interview with the New York Times in early April, Obama warned that U.S. allies like Saudi Arabia should be more worried about internal threats. These states have “populations that, in some cases, are alienated, youth that are underemployed, an ideology that is destructive and nihilistic, and in some cases, just a belief that there are no legitimate political outlets for grievances,” Obama said, adding: “I think the biggest threats that they face may not be coming from Iran invading. It’s going to be from dissatisfaction inside their own countries.”
Obama’s comments angered the Arab monarchs, including the leaders of Saudi Arabia, the United Arab Emirates and Bahrain, who decided to send lower-level officials to the Camp David summit. But Obama was trying to initiate a difficult conversation with U.S. allies — a discussion that got drowned out by a focus on who did and didn’t make it to the summit.
Saudi Arabia must deal with its “youth bulge”: more than half of the country’s population of 29 million is under the age of 25. Two-thirds of the population is under 30. Most troubling, the estimated unemployment rate for Saudis aged 15 to 24 is about 30 percent.
While Saudi officials insist that their substantial foreign reserves allow them to withstand a long period of low oil prices — and potential regional turmoil — the reserves dropped by $36 billion in March and April alone. (Saudi reserves peaked at around $800 billion in mid 2014; some economists forecast that they could drop to $500 billion in the next two years.) When King Salman ascended to the throne after his brother’s death in January, he granted salary bonuses to all public employees and members of the military. Those bonuses most likely came out of the foreign reserves, since the kingdom was already projecting a 2015 budget deficit of $40 billion — the first in seven years. The Saudi-led war against Houthi rebels in Yemen is also draining the kingdom’s coffers, and the war will become more costly as it drags on.
Yemen is but the latest arena in the Saudi-Iranian proxy war. The conflict with Iran has defined Saudi foreign policy over the past decade, and it intensified since the Arab uprisings of 2011, when the House of Saud tried to choke off revolutionary momentum in the region. Saudi leaders tended to view all Shi’ite politicians and factions in the Muslim world as agents of Iran — and they attached an Iranian connection, whether real or imagined, to virtually any regional security issue.
—–
For the Saudi regime, internal and external pressures converged during the Arab uprisings of 2011. After the wave of popular protests forced out longtime dictators in Tunisia, Egypt, Libya, and eventually Yemen, the Sauds were worried about the revolt spreading to the kingdom.
The House of Saud quickly resorted to one of its time-honored methods of shoring up internal support: generous handouts. Shortly after the leaders of Tunisia and Egypt were toppled, then-King Abdullah set aside $130 billion to buy domestic peace. He awarded two extra months of salary to all government employees, who make up a majority of the national workforce, and created more public-sector jobs.
Abdullah also budgeted $70 billion to build a half-million housing units for low-income Saudis over five years. And he granted about $200 million to organizations controlled by the Wahhabi religious establishment, including the dreaded morality police. In turn, the kingdom’s highest religious council issued a fatwa proclaiming that Islam forbids street protests. The ruling family also played the Shi’ite card, declaring that the uprisings across the region were targeting Sunnis and being instigated by Iran.
The Saudi regime became more nervous when the revolutions spread to Yemen, on its southern border, and Bahrain, a Shi’ite-majority country ruled by a Sunni monarchy only 16 miles from Saudi Arabia’s Eastern Province, where most of the kingdom’s oil reserves lie and where a large segment of the population is Shi’ite. The Sauds accused Iran of supporting the Bahrain uprising, and sent troops across the causeway to help crush the pro-democracy movement. The Gulf Cooperation Council, of which the Saudis are the leading power, began discussions on offering membership to Jordan and Morocco — two non-Gulf, non-oil-producing Sunni monarchies — in a bid to build a stronger bulwark against Iran.
Aside from dealing with Iran and coping with worsening conflict in its two neighbors, Iraq and Yemen, the kingdom also had to absorb the economic shock of plummeting oil prices. In early January, Brent crude, the international benchmark, fell below $50 a barrel for the first time since May 2009 — a drop caused in part by Saudi Arabia’s refusal to cut high production levels. At the last OPEC meeting in November, the Saudis led the charge to prevent the cartel from cutting production, which would have driven prices up. Instead, the kingdom has tried to retain its market share and to drive out U.S. shale oil, which requires higher prices to remain competitive.
There are signs that the kingdom has used oil as a weapon to punish Iran, and Russia, for their support of Bashar al-Assad’s brutal regime in Syria. Since the Syrian uprising began in 2011, regional and world powers have played out a series of proxy battles there. As Saudi Arabia and Qatar armed many of the Syrian rebels, the Iranian regime — and to a lesser extent, Russia — have provided the weapons and funding to keep Assad in power. Facing Western sanctions and economic isolation, both Iran and Russia are dependent on oil prices remaining above $100 a barrel to meet their budget commitments. While Saudi can better withstand lower prices, oil revenues still account for nearly 90 percent of government income.
So far, Saudi leaders have been able to endure the economic shock by increasing oil production to make up for falling prices, and by accessing the kingdom’s foreign reserves. But these are not long-term solutions to Saudi Arabia’s internal challenges: a growing youth population that is underemployed, the lack of political outlets, and high dependence on oil revenues. The House of Saud cannot solve these problems by fixating on the Iranian threat.
مترجم: سید علی سجادی